THΣ ESTES CLARISSA-PINKOLA
Οκτώβρης 2024
Ξεκινήσαμε τις εργασίες μας με το “Γυναίκες που τρέχουν με τους λύκους” της ESTES CLARISSA-PINKOLA.
Εδώ και πολλά χρόνια ο αινιγματικός-μυστηριώδης τίτλος του βιβλίου περίμενε υπομονετικά τη σειρά του να τον προσέξω (το έχω στα αγγλικά “Women who run with the wolves” και στα ιταλικά ” Donne che corrono coi lupi “), ωστόσο φαίνεται πως χρειαζόταν η σπάνια χειρονομία του εξαιρετικού φίλου και συναδέλφου Μάνου Καψανάκη ο οποίος ευγενικά μου δώρισε το βιβλίο στην ελληνική μετάφραση, για να το “υιοθετήσω” πλέον και να το προτείνω στους απανταχού Φιλόμυθους που μας ακολουθούν και συμμετέχουν στο έργο μας.
Διαβάσαμε και αποθησαυρίσαμε (morceaux choisis ) :
“…η Άγρια γυναίκα…ως Κόρη Μάγισσα μας δείχνει τι σημαίνει να είμαστε όχι μαραμένες αλλά ρυτιδιασμένες. Τα νεογέννητα έχουν τις ζάρες του ενστίκτου. Γνωρίζουν μέχρι το μεδούλι τους τι είναι σωστό και τι πρέπει να γίνει. Γεννιούνται γνωρίζοντας. Αν μια γυναίκα διατηρήσει το δώρο της έμφυτης γνώσης, να είναι γριά όσο είναι νέα και νιά ενώ γερνά, τότε πάντα θα γνωρίζει τι έπεται.”
“Επί αιώνες οι άνθρωποι θεωρούσαν ότι οι κούκλες εξέπεμπαν ένα χάρισμα (το “μάνα”), μια φοβερή και συναρπαστική παρουσία που επενεργεί στα άτομα και τα αλλάζει πνευματικά…
Η κούκλα αντιπροσωπεύει το εσωτερικό πνεύμα μέσα στις γυναίκες, τη φωνή της εσωτερικής λογικής, της εσωτερικής γνώσης και της εσωτερικής συναίσθησης…Οι κούκλες είναι φυλαχτά, και όπως όλα τα φυλαχτά, μας υπενθυμίζουν ό,τι νιώθουμε αλλά δε βλέπουμε..”
“Παντού στον κόσμο, τα μουσεία είναι ασφυκτικά γεμάτα με ειδώλια και φιγούρες από πηλό, ξύλο και μέταλλο. Τα αγαλματίδια της παλαιολιθικής και της νεολοθικής περιόδου είναι κούκλες. Οι galleries είναι γεμάτες κούκλες. Στην σύγχρονη τέχνη, οι μούμιες του Georges Segal, φυσικού μεγέθους φιγούρες ντυμένες με λευκές γάζες, είναι κι αυτές κούκλες”.
H Φιλομυθία μας σαν παραμύθι!
Επειδή, όπως μας παραδίδει η δασκάλα μας Clarissa Pinkola Estés, τα παραμύθια και “όρη μεθιστάνειν” (Α’ Κορινθίους κεφ. ιγ’ στίχοι 1-13).
Επειδή οι ιστορίες είναι βάλσαμο, οι ιστορίες θέτουν σε κίνηση την εσωτερική μας ζωή, διορθώνουν τα πράγματα, μας δίνουν το κομμάτι που έλειπε. Τα παραμύθια είναι αρχαίοι ψυχικοί χάρτες…
Τέλος επειδή τα παραμύθια διαμεσολαβούν τη συνάντησή μας με την πραγματικότητα, είναι τα μαξιλάρια ανάμεσα στην αρχή της ηδονής του μωρού και την αμείλικτη δοκιμασία της πραγματικότητας:
“Κι αν σου μιλώ με παραμύθια και παραβολές είναι γιατί τ’ ακούς γλυκότερα, κι η φρίκη δεν κουβεντιάζεται γιατί είναι ζωντανή
γιατί είναι αμίλητη..” Γιώργος Σεφέρης (μας το μετέδωσε η ημέτερη Μαρία Κ.)
Επόμενος σταθμός μας το “ΟΙ ΑΟΡΑΤΕΣ ΠΟΛΕΙΣ” του Italo Calvino, στις 20 Νοεμβρίου. Θα είμαστε όλοι εκεί!
Σάββας Μπακιρτζόγλου Ψυχολόγος-Ψυχαναλυτής Πρόγραμμα Επέκεινα-Ψυχαναλυτική Πράξη
